31 marca 2024

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy Piotr przybył do domu setnika Korneliusza w Cezarei, przemówił w dłuższym wywodzie: «Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła.

A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzy z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu.

On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów».

Refren: W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: *
«Jego łaska na wieki».

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żyć będę *
i głosić dzieła Pana.

Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan

Bracia:

Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.

Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze Życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.

Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

Alleluja, alleluja, alleluja!

Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.

Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Ks. Tadeusz Mrowiec, red. ks. Krzysztof Rzepka

Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu.
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem

Co roku, w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego słuchamy świadectwa św. Piotra opisanego w Dziejach Apostolskich. To kazanie ma szczególne znaczenie w rozwoju misji apostolskiej w pierwszych latach Kościoła. Zostało bowiem wygłoszone w domu setnika Korneliusza, który był religijny, ale nie znał Chrystusa. Jemu objawił się anioł Pana i polecił sprowadzić Piotra do Cezarei. Do tej pory św. Piotr głosił orędzie Zmartwychwstania jedynie we wspólnotach żydowskich. Kazanie wygłoszone w domu Korneliusza było przekroczeniem ważnej granicy w życiu pierwotnego Kościoła. Było otwarciem drogi dla Ewangelii do wszystkich narodów świata.

Dzisiaj Kościół przypomina to świadectwo św. Piotra, aby ukazać nam moc Zmartwychwstania. Jezus Chrystus, wychodząc z grobu, przekracza wszelkie granice i uwalnia nas od lęku przed śmiercią, a tym samym uwalnia od jakichkolwiek ludzkich lęków: przed chorobą, nieszczęściem, doświadczeniem niezrozumiałego cierpienia i wszelkiej krzywdy. Pozwala także przekraczać granice w naszym życiu religijnym. Każdego z nas prześladuje jakiś grzech – większy lub mniejszy, z którym już od dawna chcemy zerwać. Zmartwychwstały Pana daje nam moc i nadzieję na zwycięstwo.

Długa była droga wiary św. Piotra do odkrycia tajemnicy i mocy Zmartwychwstania. Jezus przez trzy lata wychowywał go do wiary. Cierpliwie czekał, aż ten, którego wybrał, dojrzeje. Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam, że na tej drodze wiary był też bieg do pustego grobu i trudności w przyjęciu prawdy o Zmartwychwstaniu.

Śladem Zmartwychwstałego podążali pisarze, podejmując dzieła poświęcone życiu Jezusa, ale również wtedy, gdy stawiali Go na drogach swoich literackich postaci. Dobrze znamy spotkanie św. Piotra ze zmartwychwstałym Chrystusem na drodze prowadzącej do Rzymu w Quo vadis Henryka Sienkiewicza. Ciekawym podążaniem śladami Jezusa jest powieść Tajemnica królestwa, pierwsza część Trylogii rzymskiej, której autorem jest Mika Waltari. Ten najpopularniejszy fiński pisarz XX wieku ukazuje historię pewnego Rzymianina, który od dnia Zmartwychwstania Jezusa wędruje jego śladem po całej Palestynie, odnajduje wszystkich, którzy zetknęli się z Mistrzem z Nazaretu, rozmawia z uczniami, z Apostołami, odnajduje Marię Magdalenę, Szymona z Cyreny. Spotkania ze świadkami życia Jezusa ostatecznie doprowadzają go do poznania i spotkania Zmartwychwstałego Pana.

Święta Wielkanocne to okazja, aby podobnie spotykać świadków Zmartwychwstania. Czas wielkanocny może i powinien być sposobnością do religijnych rozmów, by dzielić się doświadczeniem wiary wśród krewnych, by w znakach i zwyczajach wielkanocnych przekazywać wiarę młodemu pokoleniu. By uczyć się wierności Bogu na każdej drodze życia.

A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jeruzalem. Jak wygląda dzisiaj to chrześcijańskie polecenie i zadanie: głosić orędzie o Zmartwychwstaniu? Wypowiadamy wiele słów o Kościele, o wydarzeniach z życia Kościoła, o trudnościach i problemach naszej rzeczywistości. Często jednak pozostajemy w kręgu ciekawości, plotek, domysłów i oskarżeń.

Zmartwychwstanie Chrystusa przynosi nadzieję, że nie ma takich problemów, których nie przezwyciężyłaby Boża moc, łaska i prawda. Wszystkie trudności powierzajmy Panu i u Niego szukajmy rady, w jaki sposób je oceniać i pokonywać. Przez Zmartwychwstanie Jezus daje nam nadzieję przekroczenia dotychczasowych granic naszego myślenia, naszych ocen i naszych postaw.