15 czerwca 2025

Czytanie z Księgi Przysłów

Tak mówi Mądrość Boża:

«Pan mnie zrodził jako początek swej mocy, przed dziełami swymi, od pradawna. Od wieków zostałam ustanowiona, od początku, przed pradziejami ziemi.

Przed oceanem zostałam zrodzona, przed źródłami pełnymi wód; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zostałam zrodzona. Nim glebę i pola uczynił, przed pierwszymi skibami roli.

Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód; gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej Otchłani umacniał, gdy morzu ustawiał granice, by wody z brzegów nie wystąpiły; gdy ustalił fundamenty ziemi. I byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim. Igrając na okręgu ziemi, radowałam się przy synach ludzkich».

Refren: Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich, *
na księżyc i gwiazdy, które Ty utwierdziłeś:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Dostąpiwszy usprawiedliwienia dzięki wierze, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa; dzięki Niemu uzyskaliśmy na podstawie wiary dostęp do tej łaski, w której trwamy, i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko tym, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość – wypróbowaną cnotę, wypróbowana zaś cnota – nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.

Alleluja, alleluja, alleluja!

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

Jacek Pietrzak OP

Z badań psychologicznych wynika, że szczęśliwy jest ten, kto ma udane relacje. Ta naukowa obserwacja doskonale wpisuje się w podstawową prawdę naszej wiary, czyli prawdę o Trójcy Przenajświętszej. Wierzymy w Boga, który jest wspólnotą trzech Boskich Osób: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Łączy je ta sama Boska natura, a „konstytuują” relacje, które mają między sobą. Można powiedzieć, że Bóg to relacje: relacja ojcostwa, synostwa i tchnienie. Bóg jest pełnią szczęścia, bo trzy Boskie Osoby obdarowują się wzajemnie w taki sposób, że już niczego żadnej z Nich nie brakuje.

Skoro jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, to znaczy, że staniemy się bardziej ludzcy wtedy, gdy będziemy tworzyć i budować wspólnoty oparte na autentycznych, osobowych relacjach. Można powiedzieć, że przeżywamy dzisiaj komunikacyjny boom. Liczba relacji rośnie lawinowo, ale niestety nie da się tego powiedzieć o ich jakości. Wielość interakcji nie czyni nas szczęśliwszymi, bo dominują relacje komercyjne, warunkowe, powierzchowne i wirtualne. Potrafimy znakomicie tworzyć wspólnoty interesu, w których dajemy sobie jakieś dobra, ale nie dajemy do końca siebie. Potrafimy tworzyć relacje wirtualne, ale często nie ma w nich całej prawdy, bo pokazujemy tylko swoją lepszą stronę albo udajemy kogoś innego, niż rzeczywiście jesteśmy. Kopiujemy cudze relacje, zamiast cieszyć się tym, że możemy tworzyć własne. W ten sposób technologia, która miała być błogosławieństwem, jest także naszym największym zagrożeniem. Zauważył to papież Franciszek, który w ostatnim miesiącu swojego pontyfikatu modlił się, „aby korzystanie z nowych technologii nie zastępowało relacji międzyludzkich, odbywało się w atmosferze szacunku do każdego człowieka i pomagało stawić czoło kryzysowi naszych czasów”.

W Niedzielę Trójcy Przenajświętszej prośmy Boga, by pomógł nam tworzyć relacje realne, prawdziwe i bezwarunkowe; relacje, w których doświadczymy, że jesteśmy kochani, i w których będziemy chcieli kochać; relacje, które uczynią nas bardziej otwartymi na inne osoby. Tak działa Bóg, którego „miłość rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany”.