24 sierpnia 2025

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan:

«Ja znam ich czyny i zamysły. Przybędę, by zebrać wszystkie narody i języki; przyjdą i ujrzą moją chwałę. Ustanowię u nich znak i wyślę niektórych ocalałych z nich do narodów Tarszisz, Put, Lud, Meszek i Rosz, Tubal i Jawan, do wysp dalekich, które nie słyszały o mojej sławie ani nie widziały mojej chwały. Oni rozgłoszą chwałę moją wśród narodów.

Z wszelkich narodów przyprowadzą jako dar dla Pana wszystkich waszych braci – na koniach, na wozach, w lektykach, na mułach i na dromaderach – na moją świętą górę w Jeruzalem – mówi Pan – podobnie jak Izraelici przynoszą ofiarę pokarmową w czystych naczyniach do świątyni Pana. Z nich także wezmę sobie niektórych jako kapłanów i lewitów» – mówi Pan.

Refren: Całemu światu głoście Ewangelię

Chwalcie Pana, wszystkie narody, *
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska, *
a wierność Pana trwa na wieki.

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:

Zapomnieliście o napomnieniu, z jakim Bóg się zwraca do was jako do synów:

«Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana, nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza. Bo kogo miłuje Pan, tego karci, chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje».

Trwajcie w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił?

Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości. Dlatego wyprostujcie opadłe ręce i osłabłe kolana! Proste ślady czyńcie nogami, aby kto chromy, nie zbłądził, ale był raczej uzdrowiony.

Alleluja, alleluja, alleluja!

Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy.

Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?»

On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”.

Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym.

Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

o. Błażej Matusiak OP

"Nie znam cię" – te słowa bolą, kiedy wypowiada je przyjaciel. Wyrażają zawód (słuszny lub nie) i oznaczają zerwanie. Tak jest między ludźmi. A co, jeśli Jezus mówi: "Nie wiem, skąd jesteście?" Przecież On zna każdego człowieka i jego drogę życia. Tak, ale są takie drogi, które Chrystusowi są obce. To On jest drogą, więc żeby dojść do celu, nie można Mu się tylko przypatrywać, ale trzeba za Nim iść. Słuchanie Nauczyciela bez wypełniania Jego nauki to droga donikąd. Ścieżka do nieba jest wąska, wydeptana nogami Zbawiciela.

Słowa Jezusa są twarde, ale otrzeźwiające. Jak czytamy w Liście do Hebrajczyków, Bóg nas karci, bo obchodzi się z nami jak z dziećmi. To nie jest bezstresowe wychowanie, pozbawione wymagań. Niebieski Ojciec nie schlebia swoim dzieciom, ale je upodabnia do wzoru – swojego jedynego Syna. Patrząc na młode drzewko, widzi mocny dąb. Dlatego przycina gałęzie, nie po to, żeby bolało, nie po to, żeby wszyscy byli jednakowi, ale dla harmonijnego wzrostu.

Łatwo zapominamy, że upominanie grzesznika to jeden z uczynków miłosierdzia. Sensem gorzkiego karcenia jest "błogi plon: sprawiedliwość". Zatem przemiana czucia, myślenia i działania na wzór Jedynego Sprawiedliwego. Skarcony nie ma się skulić i załamać, przeciwnie – ma się wyprostować, nabrać otuchy i ruszyć przed siebie.

Pan Jezus zdaje się mówić: Przedstaw się, niech twoje czyny świadczą o tobie. Syn Boży chce poznać we mnie swojego brata, Boże dziecko posłuszne woli Ojca. Chce w nas widzieć swoich przyjaciół, tych, którzy wypełniają przykazanie miłości.

Upomnienie wywołuje teraz płacz po to, żeby nie płakać przez całą wieczność. Jeden z najbardziej wzruszających epizodów w Boskiej Komedii to radość Manfreda, że po latach oczekiwania może wreszcie zacząć wędrówkę po górze czyśćcowej do Raju (Czyściec, Pieśń III).

Równolegle do wątku karcenia, dzisiejsze czytania otwierają słuchaczy na zbawienie ludzi spoza narodu wybranego. "Chwalcie Pana, wszystkie narody". Zbawiciel nie przyszedł, żeby zamknąć bramy nieba. Drzwi są ciasne, ale otwarte dla każdego.